HISTORIA PARAFII

Olkusz jest jednym z najstarszych miast należących do dzisiejszej diecezji sosnowieckiej, był lokowany na prawie niemieckim przed 1299 rokiem. W średniowieczu również powstała olkuska parafa św. Andrzeja Ap., która swym zasięgiem obejmowała nie tylko samo miasto, ale także okoliczne miejscowości. W wyniku rewolucji przemysłowej miasto zaczęło się rozwijać, rozpoczęto wydobywać cynk, rozwinął się przemysł. Po I wojnie światowej Olkusz liczył już 12 tysięcy mieszkańców. Dalszy rozwój miasta przypadł na lata 60. XX wieku. Rozpoczęto budowę kopalni „Olkusz” oraz osiedli mieszkaniowych przeznaczonych dla pracowników. Rozbudowano fabrykę naczyń oraz postawiono ogromne hale nowej wytwórni wentylatorów. Dzięki stałemu napływowi ludności robotniczej, liczba mieszkańców wzrosła do prawie 40 tysięcy. Nagła oraz wielka migracja ludności na tereny Olkusza, budowa nowych osiedli mieszkaniowych oraz zakładów pracy zmusiła duszpasterzy parafii św. Andrzeja Ap. do podjęcia kroków mających na celu erygowanie drugiej placówki duszpasterskiej w mieście.

Zanim powzięto myśl o budowie nowego kościoła proboszcz parafii św. Andrzeja Ap., ks. Lucjan Czechowski 04 lutego 1981 r. uzyskał zgodę od Naczelnika Miasta Olkusz na budowę sal katechetycznych na nowym osiedlu. Lecz niespełna miesiąc później władze diecezjalne w Kielcach uzyskały, niechętnie wydawaną przez ówcześnie pełniących władzę komunistów, zgodę Wojewody na budowę kościoła na osiedlu Tysiąclecia w Olkuszu. Jednak, aby prawnie erygować parafię, według prawa kościelnego, musiano przeprowadzić procedurę, która określałaby kanoniczne przyczyny erygowania nowej parafii. Ks. Czechowski w  piśmie z 30 czerwca 1982 roku, adresowanym do Kurii Diecezjalnej w Kielcach, motywował powstanie nowej parafii znaczną odległością do Domu Bożego, stąd słabszą frekwencją na niedzielnych Eucharystiach wiernych mieszkających dalej od kościoła oraz pragnienie mieszkańców by mieć własną świątynię. Pismo przedstawiono także w Wydziale do Spraw Wyznań Wojewódzkiego Urzędu w Katowicach. Władze komunistyczne powołując się na zgodę wojewody nie zgłosiły zastrzeżeń przeciwko utworzeniu nowej parafii. Do budowy tymczasowej kaplicy przystąpiono już w kwietniu 1982 roku, aby kaplicy nie wzięto za nowy kościół, który dopiero miał się budować, budynek powstawał jako „magazyn suchych materiałów budowlanych”. Budowa przebiegała powoli, z powodu braku surowców potrzebnych do jej powstania.

Dekret erygujący parafię polecał budowę kościoła i budynków parafialnych. Biskup zalecił, by jak najszybciej rozpocząć regularną celebrację Mszy Świętej choćby „pod gołym niebem”. Według obliczeń proboszcza parafii św. Andrzeja Ap., nowa parafia św. Maksymiliana w chwili utworzenia liczyła niespełna 12500 parafian, około 3500 rodzin. Pierwsza Msza Święta w tymczasowej kaplicy została odprawiona 20 października 1982 roku. Dwa lata później do niej dobudowano tymczasową plebanię.

Parafia rozpoczęła normalne funkcjonowanie, błogosławiono śluby, chrzczono dzieci, grzebano zmarłych, rozpoczęto regularną celebrację Eucharystii oraz katechizację w kaplicy. Jednocześnie przygotowywano plany nowego kościoła oraz kompleksowego zespołu budynków parafialnych. Plany kościoła, autorstwa architektów Jerzego Kubicy i Andrzeja Goławskiego, powstały w 1985 roku. Zostały zatwierdzone najpierw przez władze kościelne w Kielcach  25 czerwca 1985 roku a następnie przez komunistyczne władze świeckie 05 sierpnia 1985 roku. Przewidywały budowę: kościoła, osobnego budynku dla wikariuszy, plebanii dla proboszcza, sal katechetycznych, sali prób dla chóru, olbrzymiej kancelarii, sal katechetycznych, zespołu garaży, kostnicy, kaplicy przedpogrzebowej, wirydarza oraz ogrodu.

Po zorganizowaniu tymczasowej kaplicy oraz plebanii, ks. Stanisław Gajewski rozpoczął gromadzenie funduszy oraz materiałów pod budowę kościoła, sal katechetycznych oraz plebanii. Powstawały doły do gaszenia wapna, gromadzono drewno, cegły oraz inne materiały budowlane.

W 1992 roku przystąpiono do budowy kościoła. Rok później były zaszalowane fundamenty oraz filary naw bocznych, rozpoczęto budowę ścian północnej i południowej, przygotowywano zadaszenie budynków katechetycznych.  W 1994 roku kościół był w stanie surowym do wysokości naw bocznych. W domu katechetycznym zainstalowano media. Następnie w 1995 roku ukończono ściany północną i południową w kościele. Dom katechetyczny został wykończony a na nową plebanię wprowadziło się trzech księży wikariuszy. Równocześnie ruszyła budowa dalszych budynków parafialnych. Gdy wykończono ściany nawy głównej, ks. proboszcz Stanisław Gajewski wraz z architektami i projektantami kościoła zdecydowali się na zmianę w planach budowy. Przeprojektowano sklepienie dachu z konstrukcji żelbetonowej na drewnianą.

Przy rosnącej z roku na rok świątyni bardzo wielką pomocą okazali się parafianie, którzy bezinteresownie wspierali budowę swoimi ofiarami oraz pracą. 31 marca 2002 roku w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, dziesięć lat po rozpoczęciu budowy kościoła, odbyła się w nim pierwsza Eucharystia pod przewodnictwem biskupa sosnowieckiego Adama Śmigielskiego SDB. Zrezygnowano z budowy wielu zaplanowanych budynków, gdyż okazały się niepotrzebne. Na olkuskim cmentarzu wybudowano kaplicę pogrzebową, więc budowa kostnicy i kaplicy pożegnań była zbędna. Po wprowadzeniu katechezy do szkół, salki katechetyczne przejęły wszystkie funkcje planowanych pomieszczeń. 

W 2009 roku, po przejściu ks. Stanisława Gajewskiego na emeryturę,  ksiądz biskup Grzegorz Kaszak, proboszczem parafii św. Maksymiliana mianował ks. Henryka Chmiełę. Dnia 11 lutego 2010 roku zmarł ks. kan. Stanisław Gajewski.

Ks. Henryk Chmieła kontynuował wyposażanie kościoła w sprzęty niezbędne do sprawowania liturgii, a także zajął się przebudową domu parafialnego. Na plebanię przeniesiono kancelarię parafialną a mieszkania księży tak zreorganizowano, że nie było potrzeby budowy dodatkowego budynku mieszkalnego dla wikariuszy.  Zgodnie z zaleceniami wizytacji biskupiej z 2012 roku przebudowano prezbiterium zgodnie z przepisami liturgicznymi. Wykonano w prawej części kościoła kaplicę adoracji Najświętszego Sakramentu, w której odbywa się całodzienne wystawienie Jezusa Eucharystycznego. W 2015 roku wykonano plany aranżacji wnętrza kościoła autorstwa Zofii i Stanisława Wywiołów z Witeradowa. Zaplanowano pomalowanie kościoła oraz wykonanie zespołu płaskorzeźb przedstawiających  Zesłanie Ducha Świętego oraz figury Chrystusa Uwielbionego. Plany zrealizowano w 2016 roku instalując figury wykonane przez Jacka Pilcha i Bogdana Czesaka z Krakowa. Malowanie kościoła wykonała firma malarska Henryka Potysza z Gorzyczek. Zainstalowano również nowe oświetlenie kościoła z kryształowymi żyrandolami i kinkietami oraz odnowiono ławki i stacje Drogi Krzyżowej. Wykonano nowe sedilia i zacheuszki. 

Dnia 01 października 2017 roku zaplanowane jest uroczyste poświęcenie kościoła, którego ma dokonać Biskup Diecezji Sosnowieckiej Grzegorz Kaszak.

Ulice należące do parafii:

  • Aleja 1000-lecia
  • Armii Krajowe
  • Baczyńskiego
  • Biema
  • Chopina
  • Hardego
  • Jana Pawła II
  • Kochanowskiego
  • Konopnickiej
  • Ks. Kan. St. Gajewskiego
  • Legionów Polskich
  • Nałkowskiej
  • Orzeszkowej
  • Osiecka
  • Płonowskiej
  • Reja
  • Rydla
  • Sosnowa
  • Strzelców Olkuskich
  • Tuwima
  • Żeromskiego 
  • oraz wieś Witeradów